пятница, 30 октября 2009 г.

Пра Паўла Севярынца

Якія ж у нас людзі злыя, жорсткія ды зайздросьлівыя ёсьць. Ну проста дзіву даесься. Сядзяць ды чакаюць, нібыта ў засадзе, як бы гэта на прыстойнага, чыстага, добразычлівага чалавека напасьці ды яго жыўцом зьесьці. Раней усё Зянона Пазьняка “грызьлі”, цяпер вось да Паўла Севярынца дабраліся. Праўду калісьці Ірына Багдановіч пра іх пісала: “…Між звыклых масак – то ваўкі, то лісы. То рабскі пот, то масавы экстаз, то сьцёртыя, то зблытаныя рысы. На ўсім таўро распаду і маны. Яно на ўсіх – ад цэсара да сьмерда. Адкуль жа Вы, аскепак даўніны? Вы – вершнік з забароненага герба”.

Чалавек піша цудоўныя кнігі, стварае хрысьціянскую партыю, вядзе прыстойны лад жыцьця, на “хіміі” сядзіць за любоў да Беларусі, а яны яго гразьзю паліваюць… Па-беларуску… Як жа ўсё гэта прыкра… :(

Комментариев нет:

Отправить комментарий