Ксёндз і злодзей

Ксёндз распавядае сваім прыхаджанам:

- Аднойчы, калі я працаваў у ............., адзін злодзей вырашыў абакрасьці касьцёл. Ён скраў шмат грошай, якія належалі парафіянам, але, дзякуй Богу, я своечасова гэта заўважыў, пагнаўся за ім, дагнаў, папрасіў, каб ён усё вярнуў, але ж ён і слухаць мяне не схацеў… Ну і пачалася бойка… Ой, гэта было штосьці страшнае… А сёстры-законьніцы прыбеглі і так маліліся, так маліліся… І нават плакалі…
Прыхаджане:
- Сёстры, напэўна, спалохаліся за Вас і прасілі Бога, каб Ён ня даў гэтаму злодзею Вас пакалечыць?
Ксёндз:
- Не, яны спалохаліся за злодзея. І маліліся, каб я яго не забіў… :)