Пра вэрлібр :)

Вечар укрыў туманам
Ўсе недахопы і хібы.
Ходзіць па Менску Панна,
Тчэ для Паэтаў вэрлібры.

Тчэ са сьняжынак расталых
І з ручаінак хуткіх,
З думак філёзафаў сталых,
Зь сьмеху малой Анюткі.

Кожнаму - кужаль чароўны:
Лёгкі, танюткі, празрысты;
Белы, а мо' каляровы,
Мяккі, пяшчотны, іскрысты...

Вечар схаваў у паўзмроку
Ўсе нараканьні і крыўды.
Ходзяць па вулках Анёлкі,
Дораць Паэтам вэрлібры.