Вось ужо чатыры гады доўжыцца нашая барацьба за касьцёл. Малітвы… Малітвы… Малітвы… Сёньня яны гучалі пад прыгожую жывую музыку. Непадалёку ад касьцёла іграў сола саксафаніст. Яму падтакваў гарэзьлівы, шумлівы фантан. Лагодны верасьнёўскі ветрык гартаў старонкі нябачнага нотнага сшытку, а мінакі думалі, што саксафаніст імправізуе… :) А праз маленькае кляшторнае акенца глядзелі на нас браты бэрнардыны. Яны маліліся разам з намі і ціхенька казалі: ”З намі Пан Бог. Мы абавязкова выстаім.”
Малітвы прынесьлі плён. Мы сталі моцнымі.
Комментариев нет:
Отправить комментарий