Злыя людзі

Знайшла вось зусім кароценькую і вельмі паэтычную беларускую замову ад злых людзей:

Першым разам, найлепшым часам!
На ваўку еду, вужакай паганяю, злых людзей адганяю.
Дай жа, Божа, з злымі расстацца, а з харошымі спаткацца!

Толькі вось як забыць, што Пан Бог не хавае сонца і ад злых? Як забыць, што Хрыстус марыць сустрэцца зь імі ў Раю? А яны зноў і зноў расьпінаюць яго на крыжы... Як забыць, што добрым зьяўляецца толькі Пан Бог?..

Але ж нават самая цьвёрдая сталь расплаўляецца ў моцным агню. А самае чэрствае сэрца ня можа ўстаяць перад полымем непераможнай хрысьціянскай любові...