Імша скончылася. Разышліся людзі. Суцішыўся кірмаш. Зачыніліся касьцёльныя брамы, а я засталася ля Цудатворнага Абраза - адна на ўвесь касьцёл (бо пан Слава дазволіў :) і ўжо рабіла там усё, што хацела: і памалілася, і пасьпявала, і пафатаграфавала, а напрыканцы ускараскалася на падножжа ля Абраза, каб лепей яго разгледзець. Дык нават анёлы пазіралі на мяне са зьдзіўленьнем і было чуваць, як яны гаманілі паміж сабой: "Ой, а што ж гэта Агнешка робіць, і куды ж гэта яна хоча ўзьлезьці?" А Панна Марыя і Маленькі Езус прыязна ўсьміхаліся мне і нібыта пыталіся: "Агнешка, а што ты яшчэ нам сёньня сьпяеш? Га?.." :)
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Варто помолитися, отож помолися за мене Агнешка!
ОтветитьУдалитьАла, я малюся - і за цябе, і за тваю маму, і за айца Сержука.
ОтветитьУдалить