Учора я была ў Барунах. Спачатку даехала на маршрутцы да Ашмянаў, а там ужо перасела на мясцовы аўтобус, які ехаў у Гейстуны. Адна кабета, даведаўшыся, што я еду да Маці Божай Барунскай АЖНО зь Менску, распавяла аб гэтым усёй аўтастанцыі. І неўзабаве ўся аўтастанцыя, разам з дыспэтчарамі, пачала захапляцца маім гераічным учынкам :) і абмяркоўваць, а як жа ж мне пасьпець на апошні вечаровы аўтобус, які будзе ехаць з Каўнаса ў Менск :) Абмеркаваньне праходзіла на такой чароўнай трасянцы, якой я ўжо даўна ня чула :) Я была проста ў захапленьні і ад мовы, і ад уважлівасьці, і ад спагадлівасьці ўсіх гэтых цудоўных людзей. Калі тэма была вычарпаная, кабета павяла мяне паглядзець мясцовы касьцёл. Убачыўшы, што ён зачынены, яна хуценька знайшла спадарыню з ключамі. Мне адчынілі касьцёл і сказалі, што я магу пабыць у ім столькі часу, колькі мне патрэбна. Вось такія ветлівыя людзі жывуць у Ашмянах :)На здымках - касьцёл сьв. Міхала Арханёла ў Ашмянах.
Комментариев нет:
Отправить комментарий