Ян Павал ІІ. Рымскі трыпціх. Мэдытацыі. Струмень

КРЫНІЦА

Затока лесу спускаецца
ў рытме горных патокаў...
Калі хочаш знайсьці крыніцу,
мусіш ісьці пад гару супраць плыні.
Прадзірайся, шукай, не саступай,
ведаеш, яна павінна тут недзе быць -
Дзе ты, крыніца?.. Дзе ты, крыніца?!

Ціша...
Струмень, лясны струмень,
адкрый мне таямніцу свайго пачатку!

(Ціша - чаму ты маўчыш?
Як жа старанна схавала ты таямніцу
свайго пачатку.)

Дазволь арасіць перасохлыя вусны
крынічнай вадою
і адчуць сьвежасьць,
жывую сьвежасьць.

2002г.
Пераклад з польскай мовы Дануты Бічэль