Прызначэньне

Расейскі пісьменьнік і па сумяшчальніцтве папулярны блогер Дзьмітры Горчаў пісаў у сваім апавяданьні, якое так і называлася - "Прызначэньне":

"Насамрэч даведацца пра сваё Прызначэньне ня надта складана: калі чалавек робіць нешта проста так, не за грошы, і ўвогуле нікому гэта на хрэн не патрэбна, гэта азначае, што вось гэта самае і ёсьць яго сапраўднае... Ад іншых заняткаў выкананьне Прызначэньня адрозьніваецца тым, што ўзнагарода за яго выкананьне ніякая на Зямлі не прадугледжана, потым будзе ўзнагарода, пасьля Сьмерці або наогул ня будзе, не галоўнае гэта. Але каб выконваць Прызначэньне, чалавеку ж трэба нешта есьць, жыць неяк. Вось і займаецца ён рознай нуднай лухтой, за якую ўзнагарода, наадварот, належыць адразу ж або, у скрайнім выпадку, у панядзелак. Але і гэта ў чалавека атрымліваецца кепска, таму што вось займаецца чалавек нуднай лухтой, займаецца і раптам адчувае, што пара выконваць Прызначэньне. У гэтым выпадку ён абавязаны неадкладна ўсё кінуць, паслаць усіх падалей, адключыць тэлефон і выконваць.

Таму што гэта наогул адзіная прычына, па якой ён тут знаходзіцца, няма болей ніякіх іншых і ня будзе.

А людзі барабаняць у дзьверы, разьдзіраюць тэлефон, крычаць, стукаюць на яго па стале кулаком і не даюць яму грошай. Таму што самі яны дык Прызначэньне сваё выконваюць дрэнна, абы як — сям'я ў іх, дзеці, дзялы, цешча злая, праца, часу мала. І калі яны бачаць чалавека, які выконвае Прызначэньне спраўна, іх тут жа душыць Жаба. Таму што яны добра ведаюць, што бывае з чалавекам, які ня выканаў Прызначэньне. Ну, ці здагадваюцца...".

Узятае ў Будзіміра :)