четверг, 16 июля 2009 г.

Уручча

Гэты крыж стаіць на высокім пагорку непадалёку ад станцыі мэтро Ўручча. Яшчэ ўвесну па вечарох (прыблізна а 19-30) вакол яго зьбіралася даволі шмат вернікаў. Людзі маліліся і сьпявалі прысьвечаныя Паньне Марыі песьні. Але сёньня там чамусьці нікога, акрамя мяне, не было.

А побач з крыжам знаходзяцца могілкі: адны - для людзей, а другія - для іхніх улюбёных коцікаў ды сабачак.

Я калі ў першы раз усё гэта пабачыла, дык мне ажно млосна зрабілася... Мы тады ехалі ў машыне і якраз размаўлялі пра гэты крыж. А мне вельмі захацелася на яго паглядзець. Дык мяне высадзілі і патлумачылі, куды трэба ісьці. Але ж пра сабачыя могілкі ніхто нават і ня ўспомніў. А ў той дзень яшчэ надвор'е такое жахлівае было... Ну, я паднялася на гару, а там нікога... Толькі самотны крыж мокне пад дажджом, побач - могілкі, а па-за могілкаваю агароджаю ледзьве ні пад кожным дрэўцам таксама маленькія магілы, упрыгожаныя каменьчыкамі ды штучнымі кветкамі, прытуліліся... Вось я і падумала, што гэта мо' людзям па якой-небудзь прычыне мейсца на "сапраўдных" могілках не знайшлося. Таму іх і пахавалі па-за агароджаю... Але неўзабаве я ўжо разгледзела, што да чаго... :)
***
На першых трох здымках - Крыж, на месцы якога калі-небудзь мо' будзе пабудаваны касьцёл.
На трох апошніх здымках - так у нас хаваюць сабачак ды коцікаў... Даволі жудаснае відовішча, як на мой погляд... :(
***
Ну вось, патэлефанавала я сваёй знаёмай, якая ва Ўруччы жыве, і яна мне сказала, штя ля крыжа ўжо даўна ніхто не зьбіраецца. Мабыць людзі пазьяжджалі на лета ў вёскі ды на дачы. А самотны Крыж стаіць на высокім узгорку ды з надзеяй паглядае на дарогу, спадзеючыся, што можа хоць хто-небудзь да яго гэтым вечарам прыйдзе...

Комментариев нет:

Отправить комментарий