Усім добрага дня. Мяне завуць Анэмона. Я самая звычайная, малапрыкметная, простая і сьціплая веснавая кветка-бялянка. А жыву я ў Дубраве, якую вельмі люблю. А яшчэ я люблю Вецер.
Вось ён падзьмуў зусім лёгенька, а я ўжо гайдаюся на сваёй тонкай, высокай сьцяблінцы, памахваючы пяшчотнымі, далікатнымі пялёсткамі, нібыта вясёлы матылёк белымі крылцамі
Вы можаце сустрэць мяне ў Дубраве раньняй вясной. Я зьяўляюся там адразу ж, як толькі растае сьнег. Але сьпяшайцеся, бо калі на дрэвах пачнуць распускацца лісточкі, я буду ўжо ў іншым месцы. Ласкавы, цёплы Ветрык падхопіць мяне, я радасна ўзмахну белымі пялёсткамі-крылцамі, і мы адправімся ў чароўную вандроўку да Неба. А ў Дубраву вернемся толькі наступнай вясной… :)
Дзякуй за Анэмону! Посьпехаў! :)
ОтветитьУдалить