Я помню як завуць ўсіх кошак і сабак...

Я помню як завуць ўсіх кошак і сабак –
Тых, што дарылі мне сваё сьвятло і радасьць
Нібыта ёсьць у іх ліхтарыкі ў ілбах -
Запальваў іх Гасподзь, запальвала іх сьвятасьць.

Я помню як мяне Пушок суправаджаў,
І як паважна лапкі перастаўляла кошка,
Даўно ўжо іх Гасподзь ў Нябесны край забраў,
Мне на зямлі бязь іх так сумна і трывожна...

Мне з кожным Божым днём ўсё горш і ўсё цяжэй,
Ня ўкрыцца ад бяды, і ад людзей ня зьбегчы…
Мяне мураш пабіў і дзюбнуў верабей,
А злая жабка ледзь не утапіла ў рэчцы…

(вольны пераклад верша Веньяміна Блажэннага)

***
Я помню имена всех кошек и собак,
В пути моем земном светивших мне когда-то
Как будто есть у них фонарики во лбах –
Их зажигал Господь, их зажигала святость.

Я помню, как меня сопровождал Полкан,
И лапки не спеша передвигала кошка,
Теперь они ушли куда-то в облака,
Без спутников моих мне стало так тревожно…

Теперь меня в пути ударит муравей,
И жаба, осерчав, меня утопит в луже, –
Не скрыться от беды, не скрыться от людей,
И с каждым Божьим днем все горше мне, все хуже.

Вениамин Блаженный